Weekbericht 15 februari 2025

 

Jeruzalem, 15 februari 2025/5785 week 7

Goedenavond beste familie en vrienden,

Als er iets was dat 4 ½ dag lang de gemoederen van honderdduizenden Jeruzalemmers heeft beziggehouden, was het de sneltram die niet reed.

180.000 reizigers moesten 4 1/2 dag hun weg zien te vinden met alternatieve bussen, waarvan sommige totaal andere routes, andere opstappunten en een ander tijdschema hadden. Gelukkig is het testen van de langste route – de 22 km lange RODE LIJN no. 1 – goed gegaan en bleek dat er ook nieuwe trams werden ingezet. De tram rijdt nu van het Hadassah ZH in Ein Kerem naar Mt. Herzl (het nieuwe westelijke stuk), en dan van Mt Herzl via het centrum naar Pisgat Zeev. Het laatste, nieuwe stuk loopt nu helemaal door tot Neve Ya’akov - het noordelijkste punt van Jeruzalem.

Wij en onze gasten hadden er ook mee te maken, reistijden duurden
langer door de chaos. Het weer was ijzig koud en regelmatig buien, wat het allemaal nog ongemakkelijker maakte. Gelukkig was het maar tijdelijk. Niet voor herhaling vatbaar!

 

Petra en ik moesten woensdagmorgen in het centrum aangejurkt worden met een ECG halter om onze rikketik bijna 24 uur in de gaten te houden. Wat vroeger nog een groot apparaat was, is nu verkleind tot een halve smartphone. Je merkt het nauwelijks. Petra bracht ze donderdagmorgen weer terug en nu maar afwachten wat de resultaten zijn. Begin maart heb ik een afspraak bij de cardioloog.

Op maandag kregen we weer twee nieuwe gasten: Riekelt en Jennie De V. uit Oldebroek. Er was weer de bekende klik met hen en ja hoor, we bleken ook weer gezamenlijke kennissen te hebben. Jennie was jaren geleden een keer bij ons op bezoek geweest. Het echtpaar was nu in Israël om de handen uit de mouwen te steken. Riekelt ging helpen bij Hineni en Jennie bij dagopvang van gehandicapte baby's bij Elwyn in Beit Vegan, achter het Shaarei Zedek ziekenhuis.

Nine, die door de griep ruim een week langer bij ons moest blijven, kon in de nacht van dinsdag op woensdag weer richting Ben Gurion, de verzekering had alles geregeld. Toen ze om 2.00 uur 's nachts op de taxi stond te wachten kwam er opeens een stekelvarken uit de garage van onze buren. Nine (en w.s. het stekelvarken), schrokken zich een hoedje! Ze schreef: ze is weer thuis maar nog niet geland. Kunnen we ons goed voorstellen, als je drie maanden lang bij ons gewoond hebt en je helemaal thuis voelt.

Jan en Mies kwamen woensdagavond aan en blijven 5 dagen bij ons. Langzaamaan beginnen de gastenkamers weer vol te raken na de stille wintermaanden.

Zo had Petra weer op vrijdag een kookdag. Een heleboel vrijdagen hebben we het makkelijk gedaan of we gingen uiteten samen met een of twee gasten. 

Vier gasten gingen vanmorgen naar de Netiviya gemeente en vanavond hadden de twee echtparen ook weer hun eigen activiteiten.

Petra was weer druk bezig met het gemeente bulletin en de PowerPoint maar schreef ook blogpost voor het weblog van Wilma B. 

Voor wie het nog niet wist: Wilma is ernstig ziek en krijgt chemokuren enz. Wilma kan al haar kennissen daardoor regelmatig op de hoogte houden. Wie Wilma ook goed kent en haar en Koos wil bemoedigen kan dit doen via een speciale whatsapp groep: 

 https://chat.whatsapp.com/FnMWG9DXavjKKZms7szCIs

Of via de telegram groep: https://t.me/+-mrxmOoU69NhOTY0

Eens per week plaatsen we een overzicht op haar blog: https://wilmabouhek.blogspot.com/2025/01/benauwd.html

Nadia was ook weer bij ons en genoot weer van deze wekelijkse routine.

Onze poezen gaan uiteraard alle drie hun eigen gangetje met hier en daar een stoeipartij, ze pikken elkaars slaapplekken in maar als het etenstijd is dan zijn ze alle drie meteen van de partij in de keuken.

Hartelijke groeten,   Wim en Petra

foto begin: een regenboog over Gaza.